GÜLEN EŞŞEK

Deli olduğu söylenen bir padişah ferman salmış dört bir yana.
-"Eşeğimi
güldürene bin altın vereceğim" diye. Ülkenin her köşesinden adaylar gelmiş
uğraşmışlar, didinmişler ama bir türlü eşeği güldürmeyi başaramamışlar. En
sonunda Nam-ı Kemal gelmiş eşeğin kulağına bir şeyler fısıldamış. Eşek başlamış
kahkahalarla gülmeye. Nam-ı Kemal almış bin altını dönmüş evine. Eşek günler,
haftalar hatta aylar geçtiği halde hala kahkahalarla gülmekteymiş. En sonunda
padişah bir ferman daha yayınlatmış:
-"Eşeğimi ağlatana ikibin altın" diye.
Yine ülkenin dört bir tarafından adaylar gelmiş ama eşeği bir türlü
ağlatamamışlar. En sonunda Nam-ı Kemal gelmiş.
- Bizi eşekle yalnız bırakın,
demiş. Ahırda geçen 1-2 dakikadan sonra eşek bağıra bağıra ağlamaya başlamış.
Padişah ikibin altını verirken önce güldürmek, daha sonra ağlatmak için ne
yaptığını sormuş. Cevap şöyle olmuş:
- İlk gelişimde eşeğe "Benimki
seninkinden büyük" dedim, eşek gülmeye başladı. İkinci gelişimde ise çıkartıp
gösterdim...